De structuur van de thermostaat: stoomstrijkijzers is heel eenvoudig. Het algemene elektrische strijkijzer bestaat uit een elektrische verwarmingsplaat (bodemplaat), een thermostaat (thermostaat), een interne bedradingsset, een hitteschild, een watertank, een handvat, een bovendeksel en een temperatuurknop (temperatuurschakelaar) , Stoomknop (stoomschakelaar), watersproeiknop, explosieknop (sterke stoomschakelaar), beschermende draadafdekking, netsnoer en een reeks componenten.

Werkingsprincipe: Door hoge temperatuur en vochtigheid wordt het strijkeffect gevormd na zware druk. De laatste jaren worden PTC-elementen gebruikt als verwarmingselementen, die elektriciteit kunnen besparen en de temperatuur automatisch kunnen aanpassen. Om het probleem van onbetrouwbare temperatuurregelingskwaliteit van thermoregulators gemaakt van bimetalen platen voor oude producten te voorkomen, zijn er ook nieuwe soorten elektrische strijkijzers zoals straaltype, sproeitype, constante temperatuurtype en elektrolytische stoomtype in variëteiten verschenen. Hoog vermogen, lichtgewicht, automatische temperatuuraanpassing, stoom of spray, en het nastreven van een mooi uiterlijk is de ontwikkelingsrichting van de nieuwe generatie elektrische strijkijzers.

Krediet gaat naar de automatische schakelaar gemaakt van bimetaal. De bimetaalplaat wordt gemaakt door de koperen plaat en de ijzeren plaat met dezelfde lengte en breedte stevig aan elkaar te klinken. Bij verhitting, omdat de koperen plaat groter uitzet dan de ijzeren plaat, buigt de bimetalen plaat naar de ijzeren plaat. Hoe hoger de temperatuur, hoe meer uitgesproken de buiging. De afbeelding rechts is een schematisch diagram van de structuur van het strijkijzer. Bij kamertemperatuur staan ​​de contacten aan de uiteinden van de bimetalen strip in contact met de contacten op de elastische koperstrip. Wanneer de elektrische ijzeren kop is aangesloten op de stroombron, stroomt de stroom door de koperen plaat en de bimetaalplaat in contact met de verwarmingsdraad. De verwarmingsdraad genereert warmte en geeft de warmte af aan de metalen zoolplaat aan de onderkant van het strijkijzer. Mensen kunnen de verwarmde strijkzool gebruiken om te strijken. De kleding wordt gestreken. Naarmate de bekrachtigingstijd toeneemt, wanneer de temperatuur van de bodemplaat stijgt tot de ingestelde temperatuur, wordt de bimetalen strip die met de bodemplaat is bevestigd verwarmd en naar beneden gebogen, en het contact op de bovenkant van de bimetalen strip scheidt van het contact op het elastiek koperen plaat, dus het circuit is verbroken. Op dit moment stijgt de temperatuur van de bodemplaat niet meer en neemt deze af door de warmteafvoer van de bodemplaat; de vervorming van de bimetalen strip wordt geleidelijk hersteld. Wanneer de temperatuur tot een bepaalde waarde daalt, komen de bimetalen strip en de elastische koperplaat weer in contact en wordt het circuit opnieuw aangesloten. De temperatuur van de bodemplaat begon weer te stijgen. Op deze manier, wanneer de temperatuur hoger is dan de vereiste temperatuur, wordt het circuit losgekoppeld en wanneer de temperatuur lager is dan de vereiste temperatuur, wordt het circuit aangesloten en kan de temperatuur binnen een bepaald bereik worden gehouden.

Dus, hoe zorg je ervoor dat het strijkijzer verschillende temperaturen heeft? Wanneer u de temperatuurregelknop omhoog zet, gaan de bovenste en onderste contacten overeenkomstig omhoog. Het bimetaal hoeft maar een klein beetje te buigen om de contacten te scheiden. Het is duidelijk dat de temperatuur van de bodemplaat op dit moment relatief laag is, en het bimetaal kan de constante temperatuur van de bodemplaat op een lagere temperatuur regelen. Wanneer u de temperatuurregelknop omlaag brengt, bewegen de bovenste en onderste contacten dienovereenkomstig naar beneden en moet het bimetaal meer worden gebogen voordat de contacten kunnen worden gescheiden. Het is duidelijk dat de temperatuur van de bodemplaat op dit moment hoger is en het bimetaal kan de constante temperatuur van de bodemplaat bij een hogere temperatuur regelen. Op deze manier kunnen de vereisten van de stof voor verschillende temperaturen worden aangepast.3